AİHM öncelikle, Temizişler Madeni Yağ Sanayi Ticaret Limited Şirketi / Türkiye kararına atıfta bulunmuştur. Söz konusu kararda Mahkeme, başvuran şirketin on yıllık sürenin ötesinde bir yenileme hakkına sahip olmadığı gerçeğinden habersiz olamayacağını ve belediye makamlarının niyetleri ne olursa olsun, sözleşmenin kanunda öngörülen on yıllık sürenin sonunda sona ereceğine dair açık bir risk bulunduğunu tespit etmiştir. Mahkeme ayrıca, bu süreyi aşan bir yenilemenin hukuk dışı niteliğinin, belediyenin davranışına rağmen, yeterince açık olduğunu ve ruhsatın iptal edilmesi ve tazminat ödenmemesinin başvurana bireysel olarak aşırı bir yük getirdiğinin düşünülemeyeceği kanaatine varmıştır. Bu unsurları dikkate alarak, Mahkeme, ruhsatın yenilenmemesinin ve tazminat ödenmemesinin, Sözleşme’ye Ek 1 No’lu Protokol'ün 1. maddesi uyarınca söz konusu farklı menfaatler arasında var olması gereken adil dengeyi bozmadığına karar vermiştir. AİHM, somut davanın koşullarına bakıldığında bu başvurulara ilişkin olarak mevcut koşullarda farklı bir sonuca varmasını sağlayabilecek herhangi bir bilgi veya ikna edici bir delil tespit edemediğini belirtmiştir. Diğer şikâyetlere ilişkin olarak ise Mahkeme, hiçbir ihlal bulunmadığı sonucuna varmıştır. Bu değerlendirmeler ışığında AİHM, mevcut başvuruların açıkça dayanaktan yoksun olduğunu belirterek, Sözleşme'nin 35 §§ 3. ve 4. maddesi uyarınca başvuruları kabul edilemez bulmuştur.