Başvuran Sait Hulusi SUNOL, 1974 yılında, Muğla-Milas'da bulunan bir taşınmazı satın almıştır. Yetkili merciler 2007 yılında, başvuranın tapu kaydının düzeltilmesi davası açmışlar; taşınmazın yüzölçümünün hatalı olduğunu, 2773 m2 değil, 1619 m2 olması gerektiğini iddia etmişlerdir. Asliye Hukuk Mahkemesi 10 Ekim 2007 tarihinde, taşınmazın yüzölçümünün 1619 m2 olduğuna ve taşınmazın 587 m2'lik kısmının kıyı şeridinde olduğu ve özel mülkiyete konu olmayacağı gerekçesiyle mülkiyetinin yetkililere devredilmesine karar vermiştir. Yargıtay 23 Ekim 2008 tarihinde, taşınmazın yüzölçümünün hatalı kaydedildiği ve 1619 m2 olarak düzeltilmesine dair yerel mahkeme kararının yerinde olduğuna, ayrıca 587 m2'lik kısmın çekişmeye konu olmadığından mahkemenin bu hususta karar vermeye yetkili olmadığına karar vermiş ve kararı düzelterek temyiz başvurusunu reddetmiştir. Yüksek Mahkeme 9 Nisan 2009 tarihinde, başvuranın karar düzeltme talebini de reddetmiştir. Başvuran, Sözleşme’ye Ek 1 No.lu Protokol'ün 1. maddesine dayanarak, mülkiyet hakkının ihlalini iddia etmiştir. Mahkeme başvuranın, tapu siciline güvenerek iktisap ettiği arsanın tapu sicilinin hatalı tutulmasına dair tazminatın Devlet tarafından karşılanmasını iddia etmesine rağmen, hiç bir zaman TMK 1007. md gereğince bir tazminat davası açmadığını, bu nedenle oy birliğiyle, işbu şikayetin, Sözleşme’nin 35. maddesinin 1 ve 4. fıkraları uyarınca iç hukuk yollarının tüketilmemesi nedeniyle reddine karar vermiştir.