1994 yılında başvuranların babası gözaltına alındıktan sonra, cezaevinde vefat etmiştir. Ölüme ilişkin yapılan soruşturma da, işkenceye rastlanılmadığı, ancak zehirlenme olabileceği belirtilmiştir. Başvuranların babasını gözaltına alan jandarmalar hakkında yapılan soruşturma sonunda kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilmiştir. 2003 yılında bir sivil toplum örgütü tarafından, başvuranların babasının ölümüyle ilgili yetersiz soruşturma yapıldığı iddiasıyla suç duyurusunda bulunulmuş, ancak deliller üzerinden geçen zaman dikkate alınarak suça ilişkin kesin kanaate varılamayacağı soruşturma sona erdirilmiştir. Başvuranların Anayasa Mahkemesine yaptıkları bireysel başvuru ise açıkça dayanaktan yoksun olduğu gerekçesiyle reddedilmiştir. Başvuranlar yaşam hakkı, işkence yasağı ve adil yargılanma hakkının ihlal edildiği gerekçesiyle başvuru yapmıştır. AİHM, yaşam hakkı ve işkence yasağı yönünden; başvuruya konu olaya ilişkin 1996 yılında karar verilmesine rağmen başvuranların soruşturmanın devam ettirilmesine ilişkin bir eylemde bulunmadığı, sivil toplum örgütü tarafından yapılan suç duyurusu sonrasında başvuru yaptığı, bu nedenle altı aylık başvuru süresinin geçirildiği; Anayasa Mahkemesinin bireysel başvuru hakkında verdiği kararın adil yargılanma hakkını ihlal ettiği şikâyetini ise açıkça dayanaktan yoksun olduğu için kabul edilemez bulmuştur.