Habib Bircan Nacar/ Türkiye  (74127/10)  başvurusunda  başvuran, Sözleşme’ye Ek 1 No.lu Protokolün 1.maddesine dayanarak, İzmir Fuarında işletmekte olduğu büfeden tahliye edilmesinden ve sonrasında büfenin bulunduğu alanın yeşil alan olmasını beklerken üçüncü bir kişiye, bir lunapark işletmecisine kiralanmasından   şikâyet etmiştir.
AİHM, başvuranın tazminat davası açtığı 2006 yılında mülkün sahibi olmadığını, zira mahkeme (Sulh Hukuk Mahkemesi) kararıyla tahliye edilmiş olduğunu; büfenin kaldırılması nedeniyle tazminat elde etme yönünde meşru bir beklentiye de sahip olmadığını belirtmiştir.  AİHM gerek Sulh Mahkemesi’nin tahliye kararında gerekse,  tahliye ve  sonrasında  büfenin bulunduğu alanın üçüncü kişiye kiralanması nedeniyle Asliye Hukuk Mahkemesinde  açılan tazminat davasında yerel mahkemeler tarafından yapılan değerlendirmelerde keyfi ya da açıkça mantıksız herhangi bir unsurun bulunmadığı kanaatine varmıştır. Mahkeme ayrıca, şehir düzenlemesi gibi karmaşık ve zor bir alanda Sözleşmeci Devletlerin imar politikalarını yürütmek için geniş bir takdir yetkisine sahip olduklarına vurgu yapmıştır
Sonuç olarak AİHM, başvuranın şikâyetlerinin açıkça dayanaktan yoksun olması nedeniyle başvurunun kabul edilemez olduğuna karar vermiştir.